تاریخ : شنبه 11 مهر 1394
نویسنده : mohammad

 تانک بی سر نشینی که از هر مسیری با سرعت بیش از ۶۰ مایل ( ۱۰۰ کیلومتر ) در هر ساعت عبور میکند. 

 

 

 

شما میتوانید ببینید که این تانک بی سرنشین چگونه زمینهای گل آلود را با سرعت ۶۰ مایل در هر ساعت میدرد . هنگامیکه Ripsaw ناگهان به یک سو می چرخد و دودهای سیاهی از خود بیرون میدهد به سان اینکه این درنده کوچک نوعی بیقراری برای شکار از خود نشان میدهد !

 

دوقلوهای همسان به نام Geoff   و  Mike Howe  -   همانند ه اختراع شان دوست ندارند مدت زیادی را در یک محل بنشینند  !

در سال 2000 این دو برادر برای پروژه بعدی خود به توافق رسیدند به گفته این دو : Geoff   موافق ساخت یک کامیون جت با موتور تور بینی بود در حالی که Mike  تمایل به ساختن سریعترین یدک کش جهان را داشت.

این دو به هر حال توافق به ساختن Ripsaw کردند.

این دو برادر با هر مهندسی که در این زمینه مشورت میکردند میشنیدند که هیچگاه نمیتوانند از Abrams M1A1   قدرتمندتر ین تانک موجود در دنیا که بیشترین سرعت یعنی ۴۲ مایل در هر ساعت دارد پیشی بگیرند.

 

 

پس از بررسیهای لازم این دو برادر Ripsaw فقط برای ماموریت های سخت و ناهموار و بدون سرنشین طراحی شود. ( از این رو بایستی بیشترین سرعت ممکن را تجربه کرد پس مسئله وزن را با ابتکار خود حل کردند)

ابتدا فریمی از تیوپهای  جو شکاری شده ساختند این تیوپها باعث میشود تا ۵۰% قدرت بیشتری نسبت به وزن آن را تامین کند.

اگر خواهان اختراع مجدد این تانک باشید خواهید دید که ساختن بخشهای فوق العاده این تانک کاری بیار دشوار خواهد بود زیرا شنی های این تانک به حدی سبک است که با سرعت ۶۰ مایل در ساعت میچرخد و آنقدر مستحکم است که حمل تمام تجهیزات تانک در آن سرعت به خوبی صورت میگیرد.

 

 

این دو برادر برای اتصال قطعات Ripsaw گیره های استیلی را خود طراحی کردند تا بتوانند علاوه بر استحکام وزن تانک را تا حدی کاهش دهن در هر صورت موفق شدن تا این گیره ها را با ۹۰% وزن کمتر از نمونه های مشابه خود آماده کنند !

Ripsaw با وزن کم دارای قدرت باور نکردنی ۶۵۰ اسب بخار است که این توان از یک موتور V8 حاصل می گردد.

در یک آزمایش مهیج Ripsaw بدون زحمت چندان قادر به خرد کردن تپه ای سنگی شد و توانست به راه خود ادامه دهد.

زمان نمایش فرا رسید  دو برادر بایستی تانک خود را از Haine به سمت واشنگتن  حمل کنند تا در حضور مقامات ارتش به معرفی آن به پردازند.

ابتدا این تانک به رویت سناتور ماین - Main – و سوزان کولینس – Susan Collins – که از طرف ارتش کمکی بالغ بر  ۱.۲۵میلیون دلار کردند رسید.

در سال 2006 برادران Howe کمپانی Howe& Howe را تاسیس کردند و به عنوان اولین اختراع سیستم ریل  اتوماتیکی را طراحی کردند که قدرت لازم برای چرخش تانک در هر مسیر را به شنیها وارد میکند و همچنین مسلسل M240 با کنترل از راه دور را نیز عرضه کردند که این دو اختراع  در طول ماهها آزمایشات بسیاری را پشت سر گذاشتند تا بتوانند جواز استقرار بر  Ripsaw را بدست آورند.

Bhavanjot Singh مدیر پروژه مرکز مهندسی و توسعه تحقیقات جنگ افزاری ارتش اظهار مکن مهمترین خصوصیت این تانک را چابکی بی حد و مثال زدنی آن میداند.

 

 

در اطراف این سبک وزن فولادی ۶ دوربین با دیدی ۳۶۰ درجه برای دست یابی به بهترین دید نصب شده تا Ripsaw بتواند 1 تا 2 مایل از نیروهای زمینی جلوتر حرکت کند و ماموریت های اکتشافی و شناسائی پیشرفته را انجام دهد و نیروهای پیاده و زرهی پشت سر خود را از میدانهای مین و کمین و دامها مطلع سازد.

 

 

Ripsaw در تابستان امسال با مبلغی بالغ بر ۷۶۰۰۰۰ دلار آماده تولید انبوه میگردد برادران Howe معتقد هستند Ripsaw بهترین خودروی نظامی بدون سرنشین با قابلیت کشف میدانهای مین و تهاجم میباشد که میتواند در اختیار ارتش قرار گیرد.

 

 


|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ : شنبه 11 مهر 1394
نویسنده : mohammad
این تانک به احترام ژنرال ژاک فیلیپ لکلرک ، فرمانده لشکر دوم زرهی فرانسه آزاد در جنگ دوم ، لکلرک نامیده شد . ژنرال لکلرک کسی بود که در سواحل نرماندی پیاده شد و پیشروی نیروهای فرانسه را در فتح پاریس رهبری کرد . تانک لکلرک جایگزین تانک معروف AMX-30 گردیده است که سال ها به عنوان ماشین زرهی اصلی فرانسه مشغول خدمت بوده است . در آغاز دهه هفتاد میلادی ارتش فرانسه به این نتیجه رسید که تانک AMX-30 آن کشور فرسوده شده وباید برای جایگزینی آن با یک تانک پیشرفته دیگر فکری نمود.
 
در سال 1977 ارتش فرانسه نیاز خود را مبنی بر ساخت یک تانک رزمی جدید مطرح نمود . امکان خرید تانک های خارجی همچون آبرامز ایالات متحده، لئوپارد2 آلمان غربی و مرکاوای اسرائیل که جزو بهترین تاکهای رزمی جهان به حساب می آمدند نیز توسط مقامات فرانسوی مطالعه گردید و رد شد.مقامات فرانسوی از تانک لئوپارد2 آلمان ها خوششان آمده بود و دست همکاری را به سوی آلمان ها دراز کردند اما برنامه مشترک ساخت تانک جدید بر پایه تانک لئو پاردآلمان هابه نتیجه نرسید . سرانجام در سال 1979 میلادی دولت فرانسه تصمیم گرفت که ساخت این تانک را بعنوان یک پروژه ملی در داخل کشور آغاز کند . برخلاف اکثر تانک های غربی که از سیستم حفاظتی غیر فعال استفاده می کردند ، برای تانک لکلرک سیستم حفاظتی فعال در نظر گرفته شد . سیستم حفاظتی فعال که به سیستم حفاظتی عامل نیز معروف است، بیشتر توسط نمونه تانکهای شرقی (بلوک شرق) مورد استفاده قرار می گرفت .
 
مقامات ارتش فرانسه علت در نظر گرفتن سیستم حفاظت فعال برای تانک را پایین آوردن جرم کلی و بالا بردن قابلیت تحرک تانک اعلام کردند . در نتیجه پایین آمدن جرم تانک قدرت مانورپذیری آن افزایش می یابد و درصورت آتش مستقیم یا شلیک جنگ افزارهای هدایت شونده دشمن خدمه می توانند با یک اقدام به موقع از اصابت جنگ افزارهای دشمن به تانک جلوگیری کنند . به علت هزینه های هنگفت ساخت تانک ، دولت فرانسه در صدد شراکت با یک کشور دیگر بود تا بتواند قسمتی از هزینه ها را جبران کند . سرانجام مقامات اماراتی به فرانسوی ها پیشنهاد همکاری دادند و بدین ترتیب امارات متحده عربی نیز وارد این پروژه گردید و قرار شد که علاوه بر420 دستگاه تانک در نظر گرفته شده برای ارتش فرانسه 390 دستگاه دیگر نیز برای امارات ساخته شود . در سال 1986 میلادی پروژه ساخت تانک تحت عنوان لکلرک آغاز شد و به سرعت شش نمونه اولیه ساخت شدند . تولید انبوه تانک نیز در سال 1990 آغاز گردید .
http://gallery.military.ir/albums/userpics/Char_Leclerc_Emirati_001.jpg

تانک لکلرک در نمایشگاه تجهیزات نظامی امارات

تانک لکلرک به یک توپ بدون خان 120 میلیمتری مجهز است که توسط شرکت(GIAT) ساخته شده است . سری کاملی از گلوله های مختلف برای این توپ ساخته شده است از جمله گلوله های ضد زره APFSDS و گلوله های انفجاری شدید ضد تانک HEAT.البته تانک لکلرک از مهمات تانک لئوپارد2و سری تانک های ابرامز ایالات متحده نیز می تواند استفاده نماید . این توپ به یک روکش حرارتی و یک سیستم هوای فشرده اتوماتیک مجهز است . این تانک از سیستم هوای فشرده برای خارج کردن دود ناشی از شلیک استفاده می کند و بر خلاف بسیاری از تانک های دیگر از سیلندر تخلیه کننده استفاده نمی نماید . تانک لکلرک از یک سیستم گلوله گذاری اتوماتیک منحصر به فرد بهره می برد . این سیستم خدمه تانک را از چهار نفر به سه نفر کاهش داده است زیرا دیگر نیازی به فرد گلوله گذار نیست . این سیستم گلوله گذار خودکار نواخت تیر 12 گلوله توپ در دقیقه را برای تانک امکانپذیر نموده است . همچنین این سیستم تونایی شلیک حین حرکت و مناطق ناهموار و علیه اهداف متحرک را برای تانک میسر ساخته است . این سیستم 22 گلوله را بصورت آماده برای حمل می کند 18 گلوله دیگر نیز در انبارک ویژه تانک ذخیره می شوند .
تانک لکلرک میتواند حین حرکت با سرعت 40 کیلومتر بر ساعت به سمت هدفی در فاصله 400 متری خود شلیک نماید . همچنین این تانک می تواند در حین حرکت با سرعت 60 کیلومتر بر ساعت نیز شلیک نماید . این در حالی است که اغلب تانک های پیشرفته امروزی درصورتی می توانند شلیک دقیقی انجام دهند که سرعتی در حدود 15 کیلومتر بر ساعت داشته باشند .
  
  
http://defense-update.com/images/SIT-Leclerc.jpg
  نمایی از داخل تانک لکلرک و سیستم هدایت تانک

 

تانک علاوه بر توپ اصلی به یک قبضه مسلسل 12.7 میلیمتری موازی با توپ ویک قبضه مسلسل 7.62 میلیمتری مستقر برروی برجک مجهز شده است . مسلسل مستقر برروی برجک درون یک محفظه تقویت شده قرار گرفته است . تانک لکلرک از سیستم حفاظتی گالیکس(Galix) استفاده می کند. این سیستم حفاظتی که شرکت جیات آن راطراحی کرده است، انواع گوناگونی از نارنجک های دود زا و گلوله های پنهان کننده از مادون قرمز را شلیک می نماید . بدنه و برجک تانک از قطعات زره فولادی و زایه دار ساخته شده است و در صورت آسیب دیدن این قطعات می توان براحتی آنها راتعویض نمود . تانک لکلرک به یک سیستم مدیریت نبرد بنام FINDERS و یک دستگاه ارتباطی دیجیتالی ازنوع سیستم پایانه ای اطلاعات(TIS) بنام ICONES مجهز شده است . این سیستم ها برای جمع آوری اطلاعات از دیگر تانک ها و گرفتن دستورات لازم از ستاد فرماندهی مرکزی بکار می روند و شامل یک نقشه تمام رنگی کامپیوتری است که موقعیت تانک ها و نیروهای خودی و نیروهای دشمن رانمایش میدهد . سیستم کنترل آتش دیجیتالی تانک لکلرک میتواند مستقلا توسط توپچی یا فرمانده تانک بکار گرفته شود . تانک به حسگرها و هدف یاب های متفاوتی مجهز است از جمله هدف یاب ثابت توپچی بانام SAVAN-20 ساخت شرکت ساژم (SAGEM) و سیستم دید روزانه – شبانه راننده به نام OB-60 که شرکت تیلز اپتروسیس (Thales Optrosys) سازنده آن است . سیستم کنترل آتش تانک قادر است تاشش هدف متفاوت را بصورت یکجا رد یابی کند. این سیستم مشابه تانک چلنجر 2(Challenger2) ارتش انگلستان می باشد .
 
موتور تانک لکلرک یک موتور دیزلی هشت سیلندر بنام SACM می باشد . این موتور قادر است توانی معادل 1500 اسب بخار ایجاد کند . همچنین تانک لکلرک به یک سیستم تعویض دنده اتوماتیک به نام SESM ESM 500 مجهز است که پنج دنده جلو و دو دنده عقب دارد . حداکثرسرعت جاده ای تانک 70 کیلومتر بر ساعت و حداکثر سرعت آن در مناطق ناهموار50 کیلومتر برساعت است . برد عملیاتی تانک نیز 550 کیلومتر درحالت معمول و 650 کیلومتر با کمک مخازن سوخت اضافی است . تانک به یک توربین گازی بنام TM307B مجهز شده واین توربین توان کمکی مورد نیاز تمامی سیستم های تانک را در صورت از کار افتادن موتور اصلی تامین خواهد کرد .
 
تانک لکلرک بسیار پر قدرت است و نسبت توان به جرم آن 21 وات بر هر کیلو گرم می باشد . این ویژگی موجب آن گردیده که این تانک به یکی از سریع ترین تانکهای رزمی جهان تبدیل شود . این تانک می تواند درمدت ? ثانیه به سرعت 32 کیلومتر برساعت برسد . باوزنی درحدود 56 تن ، تانک لکلرک یکی از سبک ترین تانک های رزمی جهان به حساب می آید . جعبه دنده تانک به یک سیستم کند کننده هیدروکنیتیک مجهز شده است تا شتاب تانک را به میزان 7 متر بر مجذور ثانیه کاهش دهد . این ویژگی در آخرین لحظات یعنی قبل از اصابت گلوله دشمن بسیار مفید خواهد بود زیرا تانک با یک کاهش سرعت ناگهانی میتواند از اصابت گلوله دشمن بگریزد .
 
 
http://www.military-today.com/tanks/leclerc.jpg
 
 
تانک لکلرک در سال 1990 وارد خط تولید گردید اما خیلی دیر وارد ارتش فرانسه شد؛ در نتیجه نیروهای فرانسوی نتوانستند از این تانک در جنگ خلیج فارس استفاده کنند . طی درگیریهای کوزوو این تانک وارد عرصه نبرد گردید و 15 دستگاه از این تانک در راستای ماموریت صلح بانی نیروهای فرانسوی در کوزوو مستقر شد است.
بطور خلاصه میتوان لکلرک را آمیزه ای از تکنولوژی ، قدرت و سرعت نامید .


مشخصات:
خدمه: 3نفر
وزن تانک: 56 تن
طول بدنه تانک: 6.9 متر
عرض تانک : 3.71 متر
ارتفاع تانک از سطح زمین : 2.53 متر
جنگ افزارهای موجود روی تانک :
یک توپ 120 میلیمتری بدون خان + یک مسلسل 12.7 میلیمتری موازی با توپ+ یک مسلسل با کالیبر7.62 نصب شده روی برجک
ظرفیت گلوله :
آماده شلیک 32 گلوله
ذخیره شده : 18 گلوله
نواخت گلوله توپ در دقیقه : 12 گلوله دردقیقه.
مادون قرمز : دارد
قابلیت شلیک در حرکت : دارد
موتور : SACM V8X دیزلی با 1500 اسب بخار قدرت.
حداکثر سرعت جاده ای :70 کیلومتر بر ساعت.
حداکثر سرعت غیرجاده ای :50 کیلومتر بر ساعت.
حداکثر برد عملیاتی :550الی 650 کیلومتر
عمق شناوری پایاب : بالوله هواکش 4 متر - بدون لوله هواکش : 1 متر

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ : شنبه 11 مهر 1394
نویسنده : mohammad



خودرو رزمی شوالیه سیاه توسط شرکت BAE Systems طراحی و ساخته شد .این طرح حاصل سال ها تحقیق متخصصین این شرکت بر روی توسعه سیستم های رزمی هوشمند و کنترل از راه دور است.سیستم هایی که این امکان را دارند تا در صورت نبود اپراتور همچنان به عملیات خود ادامه بدهند.شوالیه سیاه نیز یکی از این طرح هاست که کاملترین تکنولوژی رباتیک در آن به کار برده شده.این خودرو رزمی هم اکنون مورد ازمایش وارزیابی ارتش ایالات متحده امریکا قرار دارد.شوالیه سیاه به منظور عملیات در مناطق پر خطر و کشف کمین ها مورد استفاده قرار خواهد گرفت.



این خودرو از یک واحد فرماندهی مستقر در خودرو رزمی پیاده نظام Bradley هدایت و کنترل میشود.اپراتور به خوبی میتواند به تسلیحات شوالیه سیاه کنترل داشته باشد واز موقیعت آن به درستی با خبر گردد و تمامی اطلاعات رزمی را از آن دریافت کند همان گونه که فرمانده تانک از چنین امکانی برخوردار است.این خودرو رزمی از تحرک بالایی برخوردار است و علاوه بر اینها سیستم های بسیار پیشرفته و به روزی دارد از جمله : رادار لیزری (LADAR) که 4 واحد در قسمت جلویی برجک نصب شده این سیستم پویش دقیق و تصویر سازی سه بعدی را از محیط اطراف ارائه میدهد ، سیستم تصویر ساز حرارتی ، سیستم دید در شب ، موقیعت یاب جهانی (GPS) و سنسورهای حرکتی متعدد. با وجود این سیستم ها این خودرو امکان عملیات در شب و روز و در هر شرایط آب و هوایی را دارد.


سیستم جهت یاب شوالیه سیاه به آن امکان میدهد تا مسیر دقیق را دنبال کرده و با استفاده از رادار لیزی موانع را شناسایی و از آن ها عبور کند.این خودروها توانایی شبکه شدن با هم و برنامه ریزی برای طی یک مسیر مشخص را دارند.شوالیه سیاه مجهز به یک قبضه توپ 25 میلیمتری و همچنین یک قبضه تیربار 7.62 میلیمتری هم راستا با آن است. شوالیه سیاه دارای پیشرانه دیزلی 300 اسب بخاری ساخت کاترپیلار است که حداکثر سرعت 77 کیلومتر را برای ان فراهم میکند همچنین امکان حمل آن با هواپیماهای ترابری نظامی از جمله C130 وجود دارد.



ویژگی ها :
کشور سازنده : ایالات متحده امریکا
شرکت سازنده : BAE Systems
طول : 4.98 متر
عرض : 2.44متر
ارتفاع : 2 متر
تسلیحات :
یک قبضه توپ 25 میلیمتری وهمچنین یک قبضه تیربار 7.62 میلیمتری هم راستا با آن
پیشرانه : دیزل 300 اسب بخار ساخت کاترپیلار
حداکثر سرعت : 77 کیلومتر در ساعت

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ : شنبه 11 مهر 1394
نویسنده : mohammad

شنایی با 5 غول زرهی ناشناخته جهان

از اواخر جنگ جهانی اول تا به امروز "تانک" به جزء جدایی ناپذیری از اکثر ارتشهای جهان تبدیل شده است. نام هایی همچون: شرمن، تایگر، تی 34، چلنجر، تی 90 ،مرکاوا و آبرامز از جمله معروفترین نام ها در جهان تانک از گذشته تا به امروز به حساب می آیند که در نبردهای گوناگونی شرکت داشته و توانسته اند نتایج قابل قبولی را رقم بزنند.

به صورت سنتی و شبیه به بسیاری دیگر از شاخه های علوم نظامی، تانک سازی به عنوان علمی پیشرفته به حساب می آید که در اختیار تعداد کمی از کشور ها می باشد.

اما در سالهای اخیر بسیاری از کشورهای جهان با درک اهمیت مسئله ای به نام داشتن صنعت دفاعی بومی و از جمله توانایی ساخت وسیله ای به اسم تانک، به دنبال ساخت این خودروی رزمی با توان داخلی خود رفتند. در این مطلب به معرفی تعدادی از تانکهای ساخته شده جدید در دنیا می پردازیم که برای بسیاری از مخاطبان آشنا نباشد.

تایپ 10

کشور ژاپن به عنوان یک اقلیم جزیره ای در شرق دور مکانی است که آنچنان برای نبردهای زرهی ایده آل به شمار نمی آید. با نگاهی گذرا به تاریخ جنگ دوم جهانی نیز متوجه خواهید شد که ژاپن به نوعی تنها کشور درگیر در جنگ بود که توان زرهی آنچنانی در اختیار نداشته و توان آن در این بخش به تعدادی از تانکهای سبک آبی و خاکی محدود بود.

اما با آغاز جنگ سرد و حضور ژاپن در اردوگاه غرب و رو به رو بودن با همسایگانی به مانند چین، شوروی سابق و کره شمالی که همه آنها به توان زرهی به عنوان یک عامل برتری می نگریستند ژاپنی ها نیز به دنبال طراحی و ساخت تانک رفتند. امروزه ژاپنی ها در حال آماده شدن برای پذیرش جدیدترین تانک خود یعنی مدل " تایپ 10 " هستند.

این تانک با وزنی در حدود 44 تن، به نوعی یکی از سبک ترین تانکهای رزمی جهان به حساب می آید. صنایع سنگین میتسوبیشی ژاپن به عنوان پیمانکار اصلی این طرح وظیفه طراحی و ساخت این تانک را بر عهده دارد. این تانک از برجکی شیب دار شبیه به تانک لئوپارد آلمان استفاده می کند که حفاظت خوبی را برای آن در برابر سلاح های ضد تانک فراهم می آورد.

در بخش زره ژاپنی ها با توجه به نیاز خود برای کاهش وزن به سمت استفاده از زره های کامپوزیت و همچنین ترکیبات نانو فولادی رفتند که به این تانک کمک کرده است تا وزن خود را در حد قابل قبولی پایین نگاه دارد. این تانک با استفاده از یک موتور دیزل 8 سیلندر به قدرت 1200 اسب بخار می تواند به سرعتی در حدود 70 کیلومتر دست پیدا کند که این مسئله "تایپ 10" را به عنوان یکی از سریعترین تانکهای جهان معرفی می کند.

در بحث سلاح، ژاپنی ها ترجیح دادند که به صورت تحت لیسانس توپ بدون خان 120 میلی متری L44 ساخت شرکت راین متال آلمان را تولید کنند. البته این تانک می تواند از گونه های لوله بلندتر این توپ مثل سری L55 نیز استفاده کند.سلاح ثانویه این تانک نیز یک قبضه تیربار سنگین 12.7 میلی متری و یک تیربار 7.62 میلی متری است.

این تانک دارای 3 نفر خدمه است که به این ترتیب باید گفت که ژاپنی ها بایستی تغییراتی را بر روی توپ آلمانی انجام داده باشند تا بتوانند عمل گلوله گذاری را به صورت خودکار انجام داده و یک نفر از خدمه را کاهش دهند.

تایپ 10 با طول 7متر، ارتفاع 2.3 متر و عرض 3.24 متر تانکی تقریبا کوچک به حساب می آید. تاکنون چیزی در حدود 13 دستگاه از این تانک ساخته شده است و قرار است تا 68 دستگاه دیگر از آن نیز تا سال 2015 به نیروی زمینی ژاپن تحویل شود.

تایپ 99

کشور چین به صورت سنتی به مانند شوروی سابق اهمیت خاصی را برای نیروی زرهی خود قائل بود و همیشه سعی داشت که با داشتن یک ناوگان زرهی عظیم از عملیات نیروی پیاده خود حمایت کند. در سالهای پس از جنگ سرد کارشناسان شاهد تغییر اساسی طراحی تانکهای چینی بودند.

در این سالها طراحان چینی با الگو گیری از تانکهای غربی به طرف طراحی تانکهای سنگین تر با سامانه های پیشرفته الکترونیکی و همچنین زره های کامپوزیتی رفتند. آخرین تانک چینی که به نوعی نشان گر پیشرفت مناسب چین در این بخش است، تانک میدان نبرد " تایپ 99 " به حساب می آید. این تانک پیشرفته ترین تانک عملیاتی در نیروی زمینی ارتش چین بوده و قیمت هر دستگاه آن در حدود 2.5 میلیون دلار است. همین مسئله باعث شده است تا به امروز تنها 200 دستگاه از این تانک تولید شود.

در نگاه اول به این تانک متوجه به شباهت جالب بین آن در بخش زره جلوی برجک تانک و لئوپارد 2 آلمان می شوید. به نظر می رسد که زره های شیب دار به عنوان یک زره قابل اطمینان در نقاط مختلف دنیا در حال استفاده است. بنا بر اطلاعات موجود این زره با استفاده از مواد کامپوزیتی ساخته شده است.

در بخش تسلیحات این تانک از یک توپ روسی بدون خان 125 میلی متری استفاده می کند که توانایی شلیک گلوله های اورانیوم ضعیف شده و همچنین موشک های ضد تانک هدایت لیزری لوله پرتاب را نیز دارا است. یک تیربار سنگین 12.7 میلی متری به همراه یک تیربار 7.62 میلی متری تسلیحات ثانویه این تانک را تشکیل می دهند. همچنین در این تانک از دو پرتاب گر نارنجک دود زای 5 تایی نیز استفاده می شود.

همچنین بر روی برجک تانک سامانه هشدار دهنده قفل لیزری به منظور مقابله با تهدیدات هدایت شونده ضد تانک نصب شده است. این تانک از یک موتور دیزل به قدرت 1500 اسب بخار بهره می برد که سرعتی در حدود 65 کیلومتر در ساعت بر روی سطوح ناهموار و همچنین 80 کیلومتر در ساعت برای سطوح صاف و جاده ای را برای این تانک فراهم می کند.

این تانک با وزنی در حدود 58 تن بردی در حدود 600 کیلومتر دارد. طول تایپ 99 ، 11 متر، عرض آن 3.5 متر و ارتفاع آن 2.37 متر است.

ال خلید

کشور پاکستان در اواخر دهه 80 میلادی دست به یک آزمایش اتمی زد و از آن تاریخ به بعد با یک تحریم سنگین تسلیحاتی از سوی اکثر کشورهای غربی که تا آن زمان تامین کننده نیازهای اصلی تسلیحاتی پاکستان بود رو به رو شد. در همان دوران چین به عنوان متحدی جدید به پاکستان روی خوش نشان داد.

دو کشور پاکستان و چین در پروژه های گوناگون نظامی مشترک با یکدیگر همکاری داشتند که یکی از آنها پروژه تانک "الخلید" است. به جرات می توان این تانک را یک معجون واقعی از طراحی و قطعات بسیاری از مکاتب طراحی تانک در جهان امروز دانست.

"الخلید" با وزنی در حدود 48 تن، خدمه 3 نفره و یک توپ بدون خان 125 میلی متری به تانکهای روسی شبیه و به خاطر سیستم های پیشرانه آلمانی، نوع طراحی زره جلوی تانک و بعضی از سیستم های الکترونیکی داخل تانک که از بازار سیاه محصولات غربی تهیه و در چین کپی شده است به تانکهای غربی شبیه است.

این پروژه در چین با نام تانک " تایپ-90 II ام " شناخته می شود و که به عنوان گونه ای از تانک " تایپ 90 " در چین ساخته شده است و به کشورهای گوناگون صادر شده است. این مدل خاص مورد توافق دو طرف قرار گرفته و با سرمایه گذاری 20 میلیون دلاری از طرف پاکستان تقویت شد. در ابتدا دو طرف قصد داشتند تا از موتوری بر پایه نمونه های آلمانی استفاده کنند که دارای قدرت مناسب برای این تانک نبود.

سیستم پیشران مورد استفاده فعلی در این تانک یک موتور 6 سلیندر با قدرت 1200 اسب بخار ساخت اوکراین است که البته با توجه به نیازهای ویژه پاکستان برای محیط گرم و خشک ارتقاء یافته است. در عین حال باید گفت که در همین موتور شرقی از قطعات فرانسوی که در موتور تانک "لکرلک" مورد استفاده است، بهره گرفته می شود.

این قدرت بالا به همراه وزن کم این تانک که در 48 تن است به این تانک کمک کرده است تا به سرعتی در حدود 72 کیلومتر در ساعت و همچنین برد 500 کیلومتری برسد. در بخش حفاظت تانک مذکور از زره های واکنش انفجاری ساخت پاکستان بهره می برد.

در بخش سیستم های الکترونیکی مثل هشداردهنده های قفل لیزری پاکستانی ها از توان بومی خود در شرکتی به اسم " Al Technique Corporation " که در بخش لیزر در پاکستان فعال است استفاده کردند. سامانه های ساخت شده برای این تانک می تواند به صورت 360 درجه اطراف تانک را پوشش داده و در زمینه تهدیدات هوایی نیز تا زاویه 90 درجه بالای تانک را نیز پوشش می دهد.

پاکستانی ها در بخش مهمات نیز از یک حالت ترکیبی بهره بردند. این تانک به غیر از مهمات معمولا شدید الانفجار و ضد زره می تواند موشک های هدایت لیزری مخصوص پرتاب از لوله تانک ساخت اوکراین و روسیه و همچنین مهمات اورانیوم ضعیف شده ساخت پاکستان را نیز شلیک کند.

از این تانک با ابعاد طول 10 متر، عرض 3.5 و ارتقاع 2.4 متر تاکنون 220 عدد به ارتش پاکستان تحویل شده است.

CV120

تانک مورد نظر به تولید انبوه نرسیده است اما به دلیل جالب بودن طراحی و تفاوت های آشکار آن با سایر نمونه های موجود به معرفی آن اقدام می کنیم. یکی از مشکلات اصلی تانکها که انتقال آنها را از طریق هوایی مشکل کرده است بحث وزن و ابعاد بالای این ماشین های غول پیکر زرهی است.

 داشتن زره پوشی با قدرت بالا به همراه وزن سبک یکی از بحثهایی است که خصوصا در سالهای اخیر ذهن بسیاری از فرماندهان نظامی در سرتاسر دنیا را به خود مشغول کرده است.

در کشور سوئد طراحان بر پایه نفربر زرهی سری " CV-90 " یک گونه تانک سبک را طراحی کردند. در این تانک سبک از یک توپ 120 میلی متری با نواخت تیر 14 گلوله در دقیقه استفاده شده است که توانایی شلیک انواع مهمات ضد زره و شدید الانفجار را دارد  که قدرت آتشی برابر با یک تانک سنگین را به این زره پوش سبک سوئدی می بخشد.

در کنار این توپ یک مسلسل 7.62 میلی متری نیز بر روی این تانک نصب شده است. البته یک نکته در مورد این گونه از تانکها مشخص است و آن هم بحث حفاظت این تانکها در برابر تهدیدات ضد زره موجود است. مشخص است که به صورت سنتی زره تانکها مهمترین حفاظ آنها در برابر تهدیدات است که البته باعث افزایش وزن آنها نیز می شود.

 اما در این تانک سوئدی بحث حفاظت به دو شکل جدید تعریف شده است. اولا با به کارگیری سیستم های پیشرفته دیده بانی و مدیریت میدان نبرد این تانک به سمت نقش یک شکارچی تانکهای حریف در عملیاتهای کمین و غافلگیری رفته است که خود به خود احتمال شناسایی شدن آن را کاهش می دهد و ثانیا سیستم های حفاظتی هوشمندی نیز برای این تانک سبک در نظر گرفته شده است.

سیستم های هشدار دهنده قفل لیزری، راداری برای هشدار در مورد نزدیک شدن انواع مهمات ضد تانک در زوایای مختلف و همچنین نمونه ای از برجک و بدنه رادارگریز که علاوه بر کاهش سیگنال های حرارتی و راداری که احتمال شناسایی راداری را کاهش می دهند احتمال شناسایی بصری را نیز کاهش می دهند.عمده این تجهیزات توسط صنایع داخلی در کشور سوئد طراحی و ساخته شده اند.

این تانک از یک موتور به قدرت 612 اسب بخار استفاده می کند که بردی در حدود 600 کیلومتر و سرعتی در حدود 70 کیلومتر بر ساعت را برای آن فراهم می کند.

این تانک با 4 نفر خدمه و وزن 30 تن و ارتفاع تنها 2.8 متر یک گزینه ایده آل برای کشورهایی است که نیاز به حمل قوای زرهی در کمترین زمان ممکن از طریق هوا را دارند. البته این نکته را نباید فراموش کرد که این گونه از تانکها در ابتدای راه هستند و هنوز نتوانستند اعتماد فرماندهان نظامی را به معنای واقعی کلمه جلب کنند.

K2 یوزپلنگ سیاه

کشور کره جنوبی به خاطر داشتن سابقه درگیری با همسایه شمالی خود و نزدیکی با غول های زرهی همچون روسیه و چین در سالهای اخیر دست به تلاش گسترده ای برای طراحی و ساخت یک تانک پیشرفته بومی کرده است. این کشور در گام اول اقدام به تولید تحت لیسانس تانک آبرامز آمریکا با نام K-1 در داخل کشور خود کرد. اما از میانه های دهه 1990 میلادی مسئولان نظامی کره جنوبی احساس کردند که فضای نبرد قرن بیست و یکم به تانکی پیشرفته تر نیاز دارد.

به همین دلیل پروژه ای با عنوان K-2 ملقب به " یوزپلنگ سیاه " برای ساخت یک تانک پیشرفته در داخل کره جنوبی آغاز شد. شرکت هیوندای به عنوان پیمانکار اصلی این تانک انتخاب شده است. در نگاه اول به نمونه های تولیدی این تانک به راحتی می توانید به تغییرات ایجاد شده در بخش برجک به نسبت تانکهای سری K1 پی ببرید. این تانک با طول 10 متر، ارتفاع 2.4 متر و عرض 3.6 متر طراحی شده است.

این تانک از یک توپ 120 میلی متری بدون خان ساخت شرکت راین متال آلمان که به صورت تحت لیسانس در کره تولید می شود استفاده می کند. در کیفیت این توپ آلمانی همین بس که حتی آمریکایی ها نیز این توپ را به صورت تحت لیسانس تولید کرده و بر روی تانکهای آبرامز نصب می کنند.

 کره جنوبی در بخش مهمات به توان داخلی تکیه کرده و انواع مهمات ضد زره بدون مواد منفجره با نفوذگر انرژی جنبشی و همچنین موشکهای هدایت شونده مخصوص پرتاب از لوله توپ تانک را در داخل تولید کرده و در تانکهای خود مورد استفاده قرار می دهد. یک تیربار سنگین 12.7 میلی متری به همراه یک تیربار 7.62 میلی متری از دیگر تسلیحات این تانک به شمار می آیند.

البته مدل کره ای با مدل اصلی آلمانی تفاوتی دارد و آن هم بحث اضافه کردن سیستم گلوله گذار خودکار است که باعث شده است تا خدمه تانک به 3 نفر محدود شود.

سامانه های هدفگیری و کنترل – فرماندهی K-2 نیز به صورت بومی در کره طراحی شده اند و به این تانک این امکان را می دهند تا فاصله ای نزدیک به 10 کیلومتر به تعقیب و شناسایی اهداف اقدام کنند. تانک مورد نظر از یک زره کامپوزتی ترکیبی به همراه سامانه های هشدار دهنده و اقدامات متقابل بر علیه تهدیدات ضد زره هدایت شونده بهره می برد.

در بحث پیشران شرکت کره ای با نام " Doosan " بر پایه طرحی آلمانی موتوری با توان 1500 اسب بخار را برای این تانک آماده کرده است که البته مشکلات در همین بخش باعث تاخیر در برنامه تانک مذکور شده است. این موتور می تواند سرعتی بین 50 تا 70 کیلومتر بر ساعت و برد عملیاتی در حدود 400 کیلومتر را برای این تانک 55 تنی فراهم کند. 

نکته جالب در مورد این تانک این است که هر دستگاه از این تانک هزینه ای بالغ بر 8.5 میلیون دلار دارد و آن را تبدیل به دومین تانک گران جهان کرده است. در حال حاضر در حدود 3 پیش نمونه از این تانک ساخته شده است و قرار است تا تولید انبوه آن از سال 2013 آغاز شود.

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ : شنبه 11 مهر 1394
نویسنده : mohammad

 

تانک لئوپارد اولین بار در سال 1963  توسط آلمان غربی تولید گردید . بیش از 6000   دستگاه  از این تانک تولید گردید و به کشورهای عضو پیمان ناتو  تحویل گردید.
تانک لئوپارد در دهه های  60  و 70  به یکی از تانک های موفق تبدیل شد . جنگ افزار اصلی  تانک یک توپ  105  میلیمتری بود و علاوه بر آن دو مسلسل MG-3 کالیبر  mm62/7   یکی به صورت موازی با توپ  و دیگری بر روی بر جک نصب گردیده بود.  این تانک هنوز  در ارتش بعضی از کشورها در حال خدمت می باشد .

در اواخر دهه ی  70  میلادی با آشکار شدن ضعف تانک های غربی مقابل تانک های  قدرتمند کشورهای پیمان ورشو که به تانک های  T 72   و  T 64   مجهز بودند . طراحی یک تانک جدید و قدرتمند تر  در آلمان غربی  شروع شد . تولید تانک جدید که لئوپارد  2  نام داشت . در سال  1979  آغاز شد. تانک لئوپارد2 از لحاظ مشخصات فیزیکی بزرگتر از لئوپارد 1  و از لحاظ سیستم کنترل و ناوبری  با آن بسیار متفاوت است .
بدنه ی  تانک از سه بخش تشکیل شده ؛    
  1- اتاقک راننده که در بخش جلو  قرار دارد
  2- بخش فرماندهی و کنترل که در وسط بدنه  قرار دارد .
  3- بخش موتور که در انتهای بدنه قرار دارد .

اتاقک راننده به سه عدد پریسکوپ مجهز است و سمت چپ  راننده فضای ذخیره سازی  مهمات است. یک دوربین نیز در انتهای تانک  نصب شده که تصاویر را بر روی یک نمایشگر تلویزیونی در اختیار راننده قرار می دهد تا بتواند در جهت عکس حرکت کند. برجک نیز در وسط تانک قرار دارد . نسل سوم  زره های مرکب بر روی تانک  نصب گردیده و زره های قسمت کنار و جلو که در معرض آتش دشمن قرار دارد به کمک قطعاتی تقویت گردیده .
این زره ها در نقش عایق های صوتی و حرارتی نیز برای  تانک عمل می نماید . پریسکوپ های  تانک قابلیت o360   گردش و امکانات  دید در شب دارد . جایگاه  توپچی  به یک مسافت باب لیزری  و آشکارساز مادون قرمز  و هدف یاب  حرارتی است. که از آنها برای ماموریت های ضد بالگرد نیز می توان اشاره کرد.
اتاقک خدمه به آشکار ساز انفجار و سیستم اطفاء حریق مجهز است. همچنین یک دیواره ضد حریق قسمت موتور را طوری از اتاقک جدا کرده تا در صورت انفجار یا آتش سوزی  موتور به خدمه آسیبی نرسد. سیستم تهویه مطبوع تانک  فضای مناسبی را برای  فعالیت خدمه مهیا کرده است.

تانک به سیستم ناوبری دوگانه ی  مکان یاب جهانی GPS  و ناوبری  خودکار مجهز است . سلاح اصلی تانک یک توپ  mm  120  بدون خان  L 44   است که در مدل A6   با یک توپ  mm  120  با نام  L 55  با طول  لوله ی بلندتر  تعویض گردیده . طول بلندتر لوله باعث  افزایش سرعت و قدرت نفوذ  گلوله شده است. این توپ  به سیستم فشنگ پران اتوماتیک مجهز است. قابل ذکر است که تانک معروف  M1A2  (آبرامز)  ایالات متحده  دقیقاً  از همین توپ استفاده می نماید و این توپ  در آمریکا تحت لیسانس آلمان تولید می شود. قدرت فوق العاده ی  توپ ، توان درگیری تانک با اهداف  پروازی  کم ارتفاع را به آن داده است و به این منظور از گلوله های ویژه ای که توسط ایالات متحده طراحی  گردیده استفاده  می نماید .



موتور دیزل MTUMB873   با توان  1500  اسب و یا  MTUMB883   با توان  1650  اسب قابلیت حرکت با سرعت  72  کیلومتر  بر ساعت را به تانک می دهد .
تانک لئوپارد  2  گونه های مختلفی دارد. مدل های A4 الی A1  بسیار به هم شبیه هستند ولی گونه های  A5  و  A6  با بقیه  متفاوتند. زره مدل  A5  مستحکم تر است و مدل  A6   که جدیدترین و پیشرفته ترین مدل می باشد . سیستم های حفاظت ضد مین، موتور کمکی و کنترل آتش دستلیک پیشرفته تری  مجهز است. تاکنون 3200  دستگاه  از این تانک تولید گردیده  و در اختیار ارتش  کشورهای اتریش ، دانمارک ، هلند ، نروژ ، سویس، سوئد و اسپانیا  قرار داده شده. مدل دیگری از تانک لئوپارد مدل  S  می باشد که در سال  2002  به ارتش سوئد تحویل گردید. این تانک به سیستم فرماندهی کنترل و یک زره  غیر عامل جدید مجهز می باشد.   تانک مدرنیزه شده ی لئوپارد یکی از  بهترین و پیشرفته ترین تانک های جهان از  لحاظ تحرک قدرت آتش و سیستم  دفاعی  می باشد. شاید تنها مشکل آن وزن  62  تنی آن است که حمل و نقل و نگهداری آن را مشکل می سازد ولی  این وزن  تاثیری بر قدرت  تحرک و مانورپذیری آن  نگذاشته .
در سال  1998  تانک لئوپارد  2  مدل A5  توسط  مجری معتبر  military ordanance   به عنوان بهترین تانک رزمی  جهان  انتخاب گردید.  لازم به ذکر است که تانک  آبرامز امریکا  در رده ی  دوم و تانک  T90  روسها در رده هفتم قرار گرفت .

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ : شنبه 11 مهر 1394
نویسنده : mohammad

موشك كروز otomat توسط كشورهای ایتالیا و فرانسه طراحی و ساخته شد.طراحی این موشك در سال 1969 شروع شدكار طراحی این موشك توسط دو شركت ایتالیاییOtobreda(now MBDA Missile Systems) و شركت فرانسوی Matra(now MBDA Missile Systems) انجام شد.
اولین نمونه از این موشك در سال 1972 ساخته و با نام تیسیو در نیروی دریایی ایتالیا بكار گرفته شد.
اوتومات 1 در سال 1976 وارد سرویس شد.اتومات 1 از بدنه ای استوانه ای شكل و چهار بال مثلثی شكل بر روی ان و چهار باله كوچك در پشت بهره میبرد.این موشك طولی برابر 4.46 متر و قطری 0.46 متری را دارست و وزن پرتاب این موشك 770 كیلوگرم استموتور توربو جت این موشك از سوخت جامد استفاده میكند كه توانایی حمل كلاهكی ضد زره به وزن 210 كیلوگرم را درمسیر 60 كیلومتری به ان میبخشد.
طراحی نسخه بهبود یافته به نام اوتومات 2 كه بردی برابر با 180 كیلومتر داشت در سال 1980 شروع شد.تمامی وسایل از قیبل سیستم الكترونیكی ,سیستم اقدام متقابل,سوخت, سیستم جی پی اس,پردازش گر پرتاب از ساحل و سیستم های كنترل دیجیتالی تمام تعویض و به روز گشت.
طراحی اتومات 3 در سال 1994 اغاز گشت و شامل بهبودی سیستم های جستجوگر اینفرارد و سیستم پرواز خودكار بود.نسخه ایتالیایی با نام تیسیو 3 بردی برابر با 300 كیلومتر را دارست و در مرحله پایانی به سرعتی برابر با 0.96 ماخ دست پیدا میكند.بعد از موشك تیسیو 3 وزارت دفاع ایتالیا درسال 2001 طراحی موشك NGASM را شروع كرد.
موشك NGASM طولی برابر 5.6 متر و قطری برابر 0.46 و وزن پرتابی برابر 800 كیلومتر داراست.
سیستم هدایت خودكار پرواز و سیستم ناوبری همگی به روز شدند و رادار این موشك در فاز نهایی از جستجوگر اینفرارد سود میبرد كه توانایی هدایت دقیق را به این موشك میبخشد.نیروی محرك این موشك توسط یك موتور توربو جت تامین میشود كه به این موشك توانایی حمل 160 كیلوگرم كلاهك ضدزره را به فاصله 200 تا 250 كیلومتر میدهد.این موشك در سال 2014 وارد سرویس میشود.
موشك های سری اتومات به كشورهای بنگلادش,مصر,عراق,كنیا,لیبی,مالزیا,مراكش,نیجریه,پرو,عربستان سعودی و ونزویلا صادر شده است و این موشك شالوده اصلی كشورهای ایتالیا و فرانسه را تشكیل میدهد.

موشک ضد کشتی اتومات دارای حداکثر برد 180 کیلومتر است و با استفاده از لیتک دیتای TG-2 و از طریق رادار جست جوی یک فروند بالگرد قابلیت تصحیح مسیر خود را دارا میباشد. نمونه پدافند ساحلی این موشک 300 کیلومتر برد دارد که اگر در امتداد خط ساحلی ایستگاه های راط وجود داشته باشد. موشک در طول مسیر قابلیت ارتقای مسیر خود و تصحیح خطا احتمالی را خواهد داشت. موشک دارای کلاهک ضد زره نافذ است که شامل یک خرج انفجاری . یک خرج آتشزاست که قابلیت نفوذ تا 44 میلمتررا دارد. کلاهک در این مرحله با یک ماسوره تاخیری منفجر میشود که یک موج انفجار جهت دار به سمت پایین را ایجاد کند. همچنین یک ماسوره انفجاری خود کار برای هنگام عبور از بالای هدف در این موشک تعبیه شده است . این موشک در جعبه های فایبر گلاس نگهداری میشود که میتوان تا یک سال بدون محافظت در این جعبه ها بماند . برای اجرای فرمان اتش سیستم پرتاب اطلاعات هدف مورد نظر را برای سامانه هدایت کننده موشک انالیز و دریافت میکنند سپس بعد ازپردازش اقدام به پرتاب مینمایند.البته این عمل میتواند 30 ثانیه بعد از اینکه سنسور ها هدف را شناسایی و اطلاعات را پردازش نمودند به طول بیانجامد. بعد از پرتاب موشک میتواند با یک زوایه 20 درجه حرکت کند. تجهیزات پرتاب میتوانند موشک را در حالی که سعی در فرار از یک فشار را دارند پرتاب کنند. موشک تا ارتفاع 80 متر اوج گرفته و سپس تا ارتفاع 20 متر پایین میاید تا به هدف برسد. کنترل حرکت و ارتفاع در کنترل یک INS و یک رادار ارتفاع سنج قراردارد. رادار جستجوگر دو محوره این موشک محصول شرکت تامسون است.در زمانی که به 12 کیلومتری هدف رسید توسط یک زمان سنج بوسیله سامانه جستوجو گر فعال میشود. این جستجو گر 20 درجه در جلو و پشت دماغه را بررسی میکند تا برروی هدف قفل شود. این عمل در 5 کیلومتری هدف رخ میدهد و در این لحظه موشک اوج میگیرد تا به حداکثر ارتفاع در این مرحله برسد که 175 متر ارتفاع در 1.8 کیلومتری هدف است و سپس برروی عرشه فرود خواهد امد. در صورت مواجهه با هرگونه امواج اضافی با هرگونه پارازیت و نتواند بصورت شفاف هدف را جستجو کند یا به یک برد ثابت دست یابد اقدام به اوج گیری در 7 کیلومتری هدف مینماید تا ار تفاع 175 متری صعود کرده و به تدریج از ارتفاع کم میکند تا با اطمینان بیشتری به هدف برسد.
وزن موشک :770 کیلوگرم – وزن کلاهک : 220 کیلوگرم . طول : 4.46 متر . برد 60 کیلومتر


از جمله مخوف ترین مشوكهای ضد كشتی كه در طول هشت سال جنگ تحریمی از سوی عراقیها علیه نیروهای جان بر كف ایران استفاده میشد همین موشک بود.
كم كم و پس از گذشت سالیان است كه واقعا متوجه كمكهای نظامی كشورهای دنیا به عراق میشویم.


Country: Italy
Alternate Name: Teseo
Class: SLCM
Target: Ship
Length: 4.46 m
Diameter: 0.46 m
Launch Weight: 770.00 kg
Payload: 210 kg HE, SAP (Mk 1/2); 160 kg HE, SAP (Mk 3/NGASM)
Propulsion: Turbojet
Range: 60.00 km
Guidance: INS, datalink, active radar (Mk 1/2); INS, GPS, active radar, IIR (Mk 3/NGASM)
Status: Operational
In Service: 1976-Present
Exported: Bangladesh, Egypt, Iraq, Kenya, Libya, Malaysia, Morocco, Nigeria, Peru, Saudia Arabia, and Venezuela

 


خصوصیات :
عملكرد:موشک کروز ضد کشتی
سازنده:Otobreda ایتالیا و Matra فرانسه
كشور سازنده: ایتالیا و فرانسه
پیشرانه: موتور توربو جت با سوخت جامد
طول:4.46 متر
قطر:0.46 متر
برد:otomat 1 برد 60 كیلومتریotomat 2/برد 180 كیلومترotomat 3/ برد 300 كیلومتری/ NGASM برد 200 تا 250 كیلومتری
سیستم هدایت:INS, datalink, active radar (Mk 1/2); INS, GPS, active radar, IIR (Mk 3/NGASM)
سرعت: 0.96 ماخ
كلاهك: 210 كیلومتر در otomat 1,2/برد 160 كیلومتری otomat 3/NGASM
صادر شده به : بنگلادش,مصر,عراق,كنیا,لیبی,مالزیا,مراكش,نیجریه,پرو,عربستان سعودی و ونزویلا


|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ : شنبه 11 مهر 1394
نویسنده : mohammad
 
تاريخ : یکشنبه هفتم آبان ۱۳۹۱
Datei:9P120 Temp-s.jpg
توسعه موشک های بالستیک میان برد با سوخت جامد از سال 1959 در اتحاد جماهیر شوروی آغاز گردید . این سری از موشک ها با نام 9k71 "Temp" (tempo) طبقه بندی گردید . تجهیزات پرتاب Temp توسط کارخانه Barikadi تولید گردید و خودرو آن توسط کارخانه خودرو سازی Minsk ساخته شد . برای پرتاب این موشک زمانی بین 20 الی 30 دقیقه مورد نیاز بود . این موشک توانایی حمل کلاهک هسته ای ( 300 کیلوتنی ) ، کلاهک شیمیایی و خوشه ای را دارا بود . تست های اولیه این موشک در سال 1961 آغاز شد . در مجموع این موشک 6 بار پرتاب گردید . بعد از انالیز نتایج تست اولیه این موشک برد نهایی آن 425 کیلومتر اعلام شد . به علاوه این موشک دارای یک خطای 40 کیلومتری بود که به دلایل فنی به وجود آمده بود . در سال 1962 برد آن به 460 کیلومتر افزایش پیدا کرد .
مرحله دوم تست این موشک در سال 1962 آغاز شد و در سال 1963 تمامی تست های این موشک متوقف و پروژه تا زمان مقرر کنسل گردید . اگرچه پرژه Temp کنسل شد اما تکنولوژی مورد استفاده در آن در سری موشک های بعدی مورد استفاده قرار گرفت .
توسعه موشک بالستیک میانبرد به نام Temp-S از سال 1962 آغاز گردید . این موشک در نام گذاری ناتو به نام SS-22 "Scaleboard" خوانده میشد اما در نسل های بعدی این موشک آن را
"SS-12M "Scaleboard-B نام گذاری کردند . Temp-S از یک رادار داخلی برای هدایت خود استفاده می کرد . و قابلیت حمل کلاهک های هسته ای و شیمیایی را داشت .
9P120 تجهیزات پرتابی بود که توسط شرکت Barikadi ساخته شده بود و بر روی خودروی MAZ-543A ساخته شده توسط شرکت Minskنصب گردید . این خودرو دارای یک موتوردیزلی D12A-525A بود و تونایی حمل 520 لیتر سوخت را داشت .
اولین پرتاب OTR-22 در 14مارس 1964 انجام گردید که در آن برد این موشک 580 کیلومتر ثبت شد .
Temp-s تا 18 ژوئیه 1964 5 یار پرتاب گردید که در نهایت توانست به بردی معادل 850 کیلومتر و خطای 3.5 کیلومتر دست پیدا کند . این نتایج برای اتحاد جماهیر شوروی مورد قبول وافع شد و در نتیجه این موشک در سال 1965 وارد خدمت در ارتش شوروی گردید . بعلاوه توسعه این موشک باعث ایجاد تولید موشک Temp-2S گردید که توسط خودرو MAZ3547A پرتاب می شد . این موشک " SS-16 "Sinnerنامیده شد .
در نوامبر 1987 راسای جمهور اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده امریکا قرار داد منع گسترش موشکهای بالستیک کوتاه برد و میان برد را امضا کردند . طبق این قرار داد موشک های بالستیک با برد 500 تا 5500 کیلومتر باید نابود می شد . بر اساس این قرار داد در سال 1990 اتحاد جماهیر شوروی کلیه موشک های OTR-22 و خودروهای پرتابگر آن را نابود ساخت .
مشخصات:
كشور: شوروی
نام ثبت شده : " OTR-22 "Temp-S
نام ثبت شده ناتو : "Scaleboard" SS-22
مدت خدمت : 1965 - 1990
جایگاه : متحرك
طول:11.49 متر
قطر:1.01 متر
وزن پرتاب:9300 كیلوگرم
سر جنگی: هسته ای , شیمیاایی
برد :900 كیلومتر
سیستم هدایت : رادار داخلی

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ : پنج شنبه 9 مهر 1394
نویسنده : mohammad

صنعت، تجارت و فناوری

علمی

مهندسی برق، کامپیوتر و انفورماتیک

علوم انسانی

ریاضی

فیزیک

زیست‌شناسی

پژوهش‌های فضایی

علوم پزشکی

مهندسی مکانیک

دیگران

سینما

مُد

سیاست

رسانه‌ها

ادبیات

موسیقی

معماری

ورزش


|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ : پنج شنبه 9 مهر 1394
نویسنده : mohammad
مشهورترین نوابغ ایرانی در دنیا

 

بر همگان واضح و روشن است که استعداد ایرانیان زبانزد جهانیان است و اندیشمندان ایرانی در زمینه های مطرح و مهارت های شاخص، هر زمانی که اراده کنند می توانند به راحتی در صحنه های جهانی پیشتاز باشند و با شهامتی هر چه تمامتر بر قله های افتخار بایستند.

در این رابطه ما نخبگان و بزرگان لایقی در عرصه های مختلف علمی، پژوهشی، اقتصادی، سیاسی با تخصص های متعددی در رده های بالای سازمانها و کمپانی های کشورهای پیشرفته جهان داریم. نخبگانی که هر کدام به نوعی در شیوه زندگی اهالی سیاره زمین تاثیر داشته و دارند و هر کدام باعث ایجاد تغییراتی در زندگی مردم جهان شده اند. ولی متاسفانه از آنجا که فعالیت این اشخاص کمتر در جوامع داخل ایران مطرح شده، حتی ممکن است نام آنها را هم ندانیم، چه برسد به اطلاعات و تحولاتی که این عزیزان در عرصه ی علم و تکنولوژی و ... ایجاد کرده اند.


چندی از این افراد را به نقل از گروه پرشین استار با هم مرور میکنیم...


امید کردستانی
مدیر بازرگانی، سهامدار و معاون ارشد کمپانی "گوگل" (Google)



حسین اسلامبلچی
رئیس بزرگترین شرکت مخابرات در امریکا یعنی شرکت پر آوازه "AT&T"



انوشه انصاری
موسس و مدیر کمپانی بزرگ "Telecom Technologies" امریکا و اولین زن فضانورد ایرانی



فریار شیرزاد
معاون وزارت بازرگانی امریکا، مشاور رئیس جمهور و عضو شورای ملی امنیت ایالات متحده(دوره گذشته)



جمشید دلشاد
شهردار شهر بورلی هیلز آمریکا



علی دیزایی
از فرماندهان ارشد پلیس لندن (مشاور حقوقی انجمن افسران پلیس لندن)



امیر مجیدی مهر
معاون ارشد بخش رسانه های دیجیتال شرکت "Microsoft" (فرد سمت چپ تصویر)



پروفسور Caro Lucas
پدر رباتیک ایران



مینو اخترزند
مدیر راه آهن کشور سوئد



پروفسور توفیق موسیوند
مخترع نخستین قلب مصنوعی داخل بدن انسان



ماریا خرسند
رئیس کمپانی بزرگ سونی اریکسون سوئد



پروفسور لطفی علی‌عسکرزاده
استاد بازنشسته دانشگاه برکلی، واضح منطق و نظریه فازی، کامپیوتر هوشمند و بنیانگذار نسل سوم کامپیوتر در جهان!



مهندس ایمان ده بزرگی
برنده جایزه جوان ترین مهندس IT دنیا و نفر دوم المپیاد جهانی طراحی وب کانادا



پروفسور بیژن داوری
معاون ارشد کمپانی "آی بی ام" (IBM) بزرگترین کمپانی سخت افزار در جهان



فرزاد ناظمی
مدیر فنی کمپانی "یاهو" (Yahoo)



پیر امیدیار
بنیانگذار تجارت الکترونیکی در جهان و صاحب و مدیر کمپانی عظیم "ای‌ بی" (e-bay)



سینا تمدن
معاون ارشد شرکت "اپل" (Apple)



پروفسور مجید سمیعی
جراح برجسته و متخصص بیماریهای مغز و اعصاب مقیم آلمان و رئیس افتخاری اتحادیه جهانی جراحان مغز و اعصاب



قاسم اسرار
عضو هیئت مدیره ایستگاه فضایی ناسا



آزاده تبازاده
دانشمند ایستگاه فضایی ناسا



کریستینا امان پور
مدیر شبکه خبری "سی ان ان" (CNN)



پروفسور علی جوان
دارنده جایزه جهانی آلبرت انیشتن و اولین مخترع لیزر گازی



دکتر فیروز نادری
مدیر پروژه های فضایی سیاره مریخ در ایستگاه فضایی ناسا



ولی نصر
مشاور رئیس جمهور آمریکا در سال 2009



پروفسور محمد جمشیدی
مدیر برنامه های داخلی ایستگاه فضایی ناسا



منیع متون و تصاویر: persian-star

|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ : پنج شنبه 9 مهر 1394
نویسنده : mohammad
 

یک ایرانی رئیس بخشی از ناسا (+عکس)

یک ایرانی رئیس بخشی از ناسا (+عکس)

 
دكتر فیروز نادری، دانشمند و مدیر ایرانی آژانس فضایی امریكا (ناسا) به مدیریت اکتشافات منظومه شمسی مرکز اکتشافات روباتیک ناسا (JPL) منصوب شد.
 

 

دكتر فیروز نادری، دانشمند و مدیر ایرانی آژانس فضایی امریكا (ناسا) به مدیریت اکتشافات منظومه شمسی مرکز اکتشافات روباتیک ناسا (JPL) منصوب شد.

فیروز نادری كه در حال حاضر مدیر فرمولاسیون پروژه ها و استراتژی JPL است از نیمه ماه آگوست جای خود را به جاکوب ون‌زول خواهد داد و در سمت جدید فعالیت خواهد كرد.

وی در سمت جدید خود بر تمام ماموریت‌های اكتشافی روباتیك در حال اجرا مانند کاسینی در اطراف زحل و داون (سپیده دم) ماموریت اکتشافی سیارک وستا و همچنین ماموریت‌های آتی JPL مانند جونو به مقصد مشتری و گریل به مقصد ماه نظارت خواهد کرد. وی در عین حال مسوولیت فعالیت های JPL در حمایت از پروازهای سرنشین دار آینده ناسا را عهده‌دار خواهد بود.

چارلز الاچی، رییس JPL در معرفی نادری برای سمت جدید گفت: «فیروز، سرمایه ای بی‌مانند از تجربه را به مدیریت پروژه، برنامه و سازمان خواهد آورد که در کنار تجربه بخش مدیریتی ناسا به کمک ما می آید. در گذشته هرگاه مشكلی سازمانی داشتم، فیروز یكی از نخستین كسانی بود که به او مراجعه می کردم. 15 سال پیش از او خواستم تا برنامه سرمنشا (Origins) را شکل دهد. برنامه ای که از نظر فنی ما را در جایگاه رهبری قرار داد و هنوز هم شاهد ثمرات آن هستیم. در سال 2000 در دوره ای بحرانی در حیات برنامه اکتشاف مریخ، ناسا او را به عنوان مدیر این برنامه انتخاب کرد و او کمک کرد تا این برنامه به موفقیتی خیره کننده برای JPL و ناسا بدل شود.

شش سال پیش دوباره به سراغ او رفتم و از او خواستم تا پست جدیدی به نام مدیر فرمولاسیون را تعریف کند و او چارچوبی طراحی کرد که برای سال های پیش رو به کمک JPL خواهد آمد. چالش فعلی پیش روی ما این است که ماموریت‌های سیاره‌یی و منظومه شمسی را خلاقانه تر، ارزان تر و با دستاوردهای علمی فراوان طراحی و اداره کنیم.

به فیروز نیاز دارم تا گروهی از افراد برجسته را هدایت کند تا مطمئن شویم JPL به رهبری جهانی خود در اکتشافات منظومه شمسی ادامه خواهد داد.»

یک ایرانی رئیس بخشی از ناسا (+عکس)

این دانشمند برجسته ایرانی هم با استقبال از مسوولیت حساس تازه خود گفته است: «ابتدای دهه پیش نوبت مریخ بود و اینک نوبت بقیه منظومه شمسی است. از چالش جدید هیجان زده ام . JPL رهبر اکتشافات منظومه شمسی است و من قصد دارم این وضع را در مقابل چالش های جدید و رقابت با دیگر سازمان های خوب این حوزه، حفظ کنم.»

دكتر فیروز نادری كه در حال حاضر به عنوان یكی از مدیران ارشد سازمان فضایی ناسا، نقشی كلیدی در تعیین راهبردها و نظارت بر كل طرح‌ها و ماموریت‌های یكی از مهمترین مراكز فضایی این سازمان بر عهده دارد، در سال 1325 در شیراز متولد شده و تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در شیراز و تهران گذرانده است.

وی در سال 1964 به آمریكا رفته و تحصیلات كارشناسی خود را در دانشگاه ایالتی آیوا و كارشناسی ارشد و دكتری مهندسی الكترونیك را در دانشگاه كالیفرنیای جنوبی پشت سرگذاشته است.

دكتر نادری، پس از پایان تحصیل به كشور بازگشت و مدتی در مركز «سنجش از دور ایران» فعالیت كرد.

وی از حدود 32 سال پیش همكاری خود را با ناسا آغاز كرد و در این مدت مشاغل فنی و مدیریتی متعددی را در زمینه ماهواره‌های مخابراتی متحرك، رادارهای سنجش از دور، رصدخانه‌های تحقیقاتی اختر فیزیك و اكتشاف مریخ و سایر اجرام منظومه شمسی برعهده داشت.

دكتر نادری، فروردین ماه 1379 در شرایطی كه چندین ماموریت متوالی ناسا در پرتاب فضاپیما به سوی مریخ با شكست مواجه شده بود، به مدیریت برنامه‌های اكتشافات مریخ منصوب شد و توانست طی حدود چهار سال، سه ماموریت مهم از جمله پرتاب دو كاوشگر مریخ‌نورد «روح» و «فرصت» را با موفقیت اجرا كند.

این دانشمند ایرانی در پی این موفقیت درخشان در اسفند ماه 1383 به سمت معاون و مدیر ارشد برنامه‌ریزی مركز JPL (آزمایشگاه پیشرانش جت) – از مهمترین مراكز فضایی ناسا – منصوب شده و در سمت جدید به عنوان مسئول طراحی برنامه‌ها و راهبردهای مركز، تجاربش در ماموریت‌های مریخ را در مطالعه سایر بخش‌های جهان از زمین تا كهكشان‌های دور به كار بست.

وی همچنین مسئولیت طراحی چشم‌انداز راهبردی پنج تا 20 ساله JPL را برعهده داشته است.

دكتر نادری طی بیش از سه دهه همكاری مستمر با ناسا به دلیل عملكرد درخشان علمی و مدیریتی به دریافت عالی‌ترین نشان علمی این سازمان (the Distinguished Service Medal) و نشان‌های متعدد دیگر از جمله نشان فن‌آوری فضایی Hall of Fame، جایزه Aviation Week 2004 Aerospace، نشان افتخار جزیره الیس (Ellis Island) سال 2005 – به دلیل همكاری‌های گسترده علمی كه به غنی‌تر شدن فهم جامعه منجر شده – و همچنین جایزه ویلیام راندولف لولاک دوم انجمن فضانوردی آمریكا نایل شده است.


|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0

آخرین مطالب

/
به وبلاگ من خوش آمدید